Below is the UNPO English translation of the article "'Mapuche-indianen zwaar onderdrukt in Chili en Argentinië" published by MO*

The Mapuche, an ancient Native American people from Chile and Argentina, have been the victim of human rights violations for decades. The government treats them as criminals, while large energy corporations gain an ever greater influence over their native lands. The Mapuche try to raise their voices through international means without much success.

The Mapuche are the oldest inhabitants of Argentina and Chile. During Pinochet’s military dictatorship they were the victim of serious discrimination. Nowadays, Chile is one of the fastest growing countries on the continent. Despite this development the inequality between the Chileans and the Mapuche has not been solved. They don’t share in the economic progress and are still being oppressed and excluded.

The neoliberal regimes are blind to the humanitarian consequences of their actions and economic growth is their only priority. The extensive exploitation of natural resources is causing irreparable damage to the living environment of the Mapuche. The area around the Chilean city of Panguipulli has been the home of 150 communities for the past 500 years. Despite this, the Italian energy company ENEL has been building hydro-electric plants since 1962.

According to a report by the Unrepresented Nations and Peoples Organisation (UNPO) these communities have already lost more than 300 hectares of land, which makes agricultural activities more difficult and causes an inability to start durable projects. Furthermore, they have no say in decisions over their natural resources and receive minimal reparations.

Oil and gas drills also make life hard for the Mapuche. A Mapuche demonstration was violently suppressed by the local police in the Argentine city of Neuquén on the 15th of June. They protested against the health hazards caused by the oil drills by the North American company Apache. The company uses hydraulic fracturing, a technique which is criticized in many countries because of its polluting effects. The technique is outlawed in France and Bulgaria. Many Mapuche become sick as a result, according to a press release of the Pan-American Health organization (OPS)

The Mapuche plead for more say but unfortunately their activities only makes the situation worse. Their protest is suppressed by violent actions of the police. The human rights report by the Ethical Committee against Torture (CECT) described numerous cases of unjust incarcerations and torture in Chile. Another frequent problem is the separation of children from their parents.

The crimes of the police are legalized by the anti-terrorism law which is an inheritance from Augusto Pinochets’ dictatorship. Because of this law the Mapuche can easily be charged with terrorism. The police usually walk free. “The biggest obstacle for change is the fact that the Mapuche have no political representation. In this way no-one wants to listen to them,” says a project-assistant at UNPO.

The discrimination of the Mapuche can in large part be sustained due to its invisibility. Argentinean and Chilean media often don’t report on the cases or they label them as terrorism. “Many Chileans claim that the Mapuche don’t exist anymore, although it involves a million people” informs Colectivo Zudaka, a Latin American foundation in Antwerp. “The local media don’t report much on the issues and if they do, it is to put the Mapuche in a bad light.”

The international community is doing little to remedy the problems. In the past two years the EU organised two conferences about the dire circumstances of the Mapuche. Besides a call to raise more awareness for the problem, no concrete initiatives are on the table. One positive note is the top conference of the Community of Latin American and Caribbean States (CELAC) to be held in January 2013. The Chilean government will speak with the EU and several Mapuche leaders about possible future plans.

Below is the original article published by MO*:

De Mapuche, een oud indianenvolk uit Chili en Argentinië, zijn al decennialang het slachtoffer van schendingen van mensenrechten. De staat behandelt hen als misdadigers terwijl grote energiebedrijven zich steeds meer baas maken over hun leefgebied. Via internationale weg proberen ze tevergeefs hun stem te laten horen.

Mediaviewer

De Mapuche-indianen zijn de oudste bewoners van Argentinië en Chili. Tijdens de militaire dictatuur van Pinochet waren ze het slachtoffer van ernstige discriminatie. Ondertussen is Chili één van de snelst groeiende landen van het continent. Toch is de ongelijkheid tussen de Chilenen en de Mapuche er niet op verbeterd. Ze genieten niet mee van de economische vooruitgang en worden nog steeds onderdrukt en uitgesloten.

Met economische groei als enige prioriteit, zijn de neoliberale regimes blind voor de humanitaire gevolgen van hun acties. De uitvoerige exploitatie van natuurlijke rijkdommen berokkent onomkeerbare schade aan de leefomgeving van de Mapuche. De streek rond de Chileense stad Panguipulli is al meer dan 500 jaar het leefgebied van 150 gemeenschappen. Desondanks bouwt het Italiaanse energiebedrijf ENEL er al sinds 1962 massaal hydro-elektrische centrales.

Volgens een rapport van de Organisatie voor Onvertegenwoordigde Naties en Volkeren (UNPO) verloren die gemeenschappen hierdoor al meer dan 300 hectare land, waardoor ze steeds moeilijker aan landbouw kunnen doen of duurzame projecten kunnen opstarten. Bovendien krijgen ze amper een schadevergoeding en kent de staat hen geen rechten toe om te beslissen over hun natuurlijke bronnen.

Ook olie- en gasboringen maken het de Mapuche onmogelijk om te overleven. In de Argentijnse stad Neuquén werd op 15 juni een Mapuche-betoging hardhandig neergeslagen door de lokale politie. Ze protesteerden tegen de ongezonde gevolgen van de olieboringen door het Noord-Amerikaanse bedrijf Apache. Het bedrijf maakt gebruik van hydraulische fracturatie, een techniek die in veel landen kritiek oplevert door de vervuilende effecten ervan. In Frankrijk en Bulgarije werd deze techniek zelfs verboden. Veel Mapuche worden dan ook ziek, stelt een persbericht van de Panamerikaanse Gezondheidsorganisatie (OPS).

De indianen pleiten voor meer zeggenschap maar helaas maakt dat de situatie alleen maar erger. Hun protest wordt in de kiem gesmoord door het gewelddadig optreden van de politie. In het mensenrechtenverslag van de Ethische Commissie tegen Martelingen (CECT) werd in Chili een groot aantal gevallen van onrechtvaardige opsluitingen en martelingen vastgesteld. Ook kinderen die gescheiden worden van hun ouders en alleen verder moeten, is een veelvoorkomend probleem.

De misdaden van de politie zijn als het ware gelegaliseerd door de antiterrorismewet, een erfenis uit de dictatuur van Augusto Pinochet. Door deze wet kunnen de Mapuche gemakkelijk onterecht aangeklaagd worden voor terrorisme. De politie gaat meestal vrijuit. ‘De grootste hinderpaal voor verandering, is dat de Mapuche geen politieke vertegenwoordiging hebben. Op die manier wilt niemand naar hen luisteren’, zegt  project-assistente van UNPO.

De discriminatie wordt grotendeels in stand gehouden door de onzichtbaarheid ervan. In de Argentijnse en Chileense media worden ze vaak doodgezwegen of bestempeld als terroristen. ’Veel Chilenen beweren dat de Mapuche niet meer bestaan, hoewel het toch om een groep van één miljoen mensen gaat’, informeert Colectivo Zudaka, een Latijns-Amerikaanse vereniging in Antwerpen. ‘De plaatselijke media berichten weinig over de problematiek errond. En als ze er al iets over zeggen, is het om de Mapuche in een slecht daglicht te plaatsen.’

De internationale gemeenschap onderneemt opvallend weinig. De afgelopen twee jaar organiseerde de EU twee congressen over de mensonwaardige positie van deze bevolkingsgroep. Behalve een oproep om het probleem meer onder de aandacht te brengen, liggen er geen concrete initiatieven op tafel. Een lichtpuntje is de topconferentie van de Gemeenschap van Latijns-Amerikaaanse en Caraïbische Staten (CELAC) in januari 2013. De Chileense overheid zal daar spreken met de EU en enkele Mapucheleiders over mogelijke toekomstplannen.